احمدینژاد در یکسال پیش از انتخابات 88 در پاسخ به نسبت ادعای ارتباط دولت با امام زمان نوشت: آیا اگر صاحب اصلی انقلاب را حضرت ولی عصر می دانست، قصد خرافه پردازی یا عوام فریبی و سلب تکلیف از خود را داشت؟!
حجت الاسلام رسول منتجبنیا، قائم مقام حزب «اعتماد ملی» (به دبیرکلی مهدی کروبی)، در یادداشتی با عنوان «چند سوال از رئیس جمهور» در روزنامه اعتماد ملی در تاریخ 11 تیر 87، درباره اعتقادات احمدی نژاد درباره امام زمان (ع) نوشت:
«در سال اول ریاستجمهوری آقای احمدینژاد، با دو واسطه نقل شد که ایشان در سفر استانی به سیستان و بلوچستان و در پاسخ به اعتراض یکی از معاونین که اعتبارات کشور محدود است و چرا این همه وعدههای دهها میلیارد تومانی به هر شهر داده میشود، گفته است: نگران نباشید؛ دو سال دیگر امام زمان (عج) ظهور میکند و همه مشکلات را حل میکند!… نمایندهای از شورای اسلامی، نقل میکرد روزی در ملاقات رئیسجمهور با مقام معظم رهبری ایشان نسبت به اظهاراتش و وعده ظهور حضرت در دو سال دیگر مورد اعتراض شدید رهبری واقع شد و در جواب گفت: «کسانی که با ایشان در تماس هستند، گفتهاند» و پس از خروج از دفتر رهبری، اظهار کرده است: «ایشان تصور میکند من رئیسجمهور او هستم، من رئیسجمهور امام زمان(عج) میباشم!»… بین خواص شایع است که گاهی سر سفره خوراک، یک بشقاب و قاشق و چنگال را در جای خالی کنار گذاشته و اظهار میکنند این برای آقا امام زمان است…
شخصی نقل کرده است، روزی یکی از نزدیکان رئیسجمهور من را دعوت به شرکت در نماز جماعت آقا کرد و من به تصور اینکه امام جماعت، مقام رهبری است با او به محلی رفتیم. وقت نماز مشاهده کردم صف نماز تشکیل شد در حالی که امام جماعت حضور ندارد و فقط سجادهای پهن است، وقتی سوال کردم که رهبری کی تشریف میآورند؟ گفتند: هیس! امام جماعت، حضرت ولی عصر(عج) است… اخیرا بارها در اظهارات رئیسجمهور، معاونین، مشاورین و… این جمله فراوان به کار میرود که این دولت را امام زمان(عج) مدیریت یا اداره میفرماید.» [1]
در بخش پایان این یادداشت خطاب به رئیس جمهور آمده بود:
«صرفنظر از اینکه چنین شایعاتی چگونه اعتقادات مردم و نسل جوان را تضعیف میکند و مورد استهزا و تمسخر دستگاههای تبلیغاتی بیگانه و دشمنان اسلام و تشیع قرار گرفته است و قطع نظر از اینکه نتیجه این سخنان، انتساب همه ضعفها، کاستیها، سوءمدیریتها، افزایش تورم و گرانی و… به حضرت ولیعصر(عج) میباشد و این بزرگترین ظلم و جفا و توهین به ساحت آن حضرت است. آیا این نقل قولها و شایعات در محافل خصوصی و عمومی راست است یا دروغ؟ خواهش میکنیم خیلی صریح و شفاف پاسخ دهید و از کلیگویی یا فرافکنی یا متهم کردن دیگران پرهیز کنید.»
انتشار این یادداشت با واکنش شدید قوه قضاییه، شخصیتها و رسانهها مواجه شد.
سید ابوالفضل پورحسینی، مدیر روابط عمومی دادسرای عمومی و انقلاب تهران، در همان روزِ انتشار مقاله اعلام کرد:
«دستور جلب و تحقیقات از مدیرمسئول روزنامه اعتماد ملی به دنبال شکایات متعدد به اتهام نشر اکاذیب به قصد تشویش اذهان عمومی و افترا برای پاسخگویی به اتهاماتش و اعلام جرم اخیر مدعیالعموم درخصوص چاپ مطلبی اهانتآمیز در شماره 682 مورخ 11/ 4/ 87 توسط منتجبنیا، صادر شده است.» [2]
پس از برگزاری چند جلسه دادگاه برای محمدجواد حق شناس، مدیرمسئول اعتماد ملی، بر اساس اطلاعیه روابط عمومی و ارتباطات دادگستری کل استان تهران در تاریخ 29 فروردین 91، هیئت منصفه دادگاه مطبوعات، او را در چند اتهام، از جمله به خاطر انتشار مقاله مذکور در روزنامه تحت مدیریتش، مجرم شناخته است. [3]
یک روز بعد از سخنان منتجبنیا (12 تیر)، حسین شریعتمداری در یادداشتی با عنوان «چرا چشم خود را بسته اید؟!» در روزنامه کیهان، نوشت:
«ظاهراً آقای منتجب نیا درک و شعور مردم را دستکم گرفته و تصور میکنند هر شایعه موهنی زمینه پذیرش دارد. آخر چه کسی باور می کند که رئیس جمهور یک سجاده خالی پهن می کند و آن را سجاده حضرت امام زمان علیه السلام دانسته و به آن اقتدا می کند؟!… واقعیت تلخ آن که مدتهاست شماری از افراطیون مدعی اصلاحات و برخی از عوامل شناخته شده ضدانقلاب… از روزنامه ایشان (آقای کروبی) برای ترویج افکار مخالفان نظام بهره می گیرند… و در این حال و هوا یادداشت موهن و فاقد کمترین دلیل و منطق آقای منتجب نیا، تامل برانگیز است.» [4]
کیهان در همین روز، گزارشی با عنوانِ «واکنش های شدید به مطلب منتشر شده منتجب نیا در اعتمادملی دروغ بافی علیه رئیس جمهور توهین به ملت است» کار کرد و در آن انتقادات شدید حسین شریعتمداری، محمدنبی حبیبی (دبیرکل حزب موتلفه اسلامی)، لطفالله فروزنده (قائم مقام جمعیت ایثارگران انقلاب اسلامی) و مجتبی شاکری (دبیر سیاسی جمعیت ایثارگران انقلاب اسلامی) را درباره این یادداشت روزنامه اعتماد ملی گردآوری کرد.[5] این روزنامه همچنین در خبر ویژه همین روز خود ذیل عنوان «منتجب نیا و اوج نجابت؟!» نوشت:
«رسول منتجب نیا که ظاهراً رسالت خود را تماماً هتاکی به رئیس جمهور مردمی ایران اسلامی تعریف کرده، روز گذشته با انتشار یادداشتی سرشار از دروغ و تهمت و افترا در روزنامه اعتماد ملی، دروغ پردازی های ماه های اخیر سایت ها و رسانه های ضد انقلاب علیه دکتر احمدی نژاد را مبنای توهین های خود به رئیس جمهور قرار داد…البته از روزنامه ای که در میان اعضای تحریریه اش، معتقدین به آزادی همجنس گرایی فعالیت ویژه دارند، بیش از این انتظار نمی رود که تحلیل های بی بنیان و اساس خود را بر شایعات دروغ ضد انقلاب بنا نماید و به خورد افکار عمومی بدهد.» [6]
سایت الف (وابسته به احمد توکلی) همان روز در یادداشتی با عنوان «نقدی بر مقاله آقای منتجبنیا» نوشت:
«گرچه در این بین، سکوت و سهل انگاری دولت و روابط عمومی های زیر مجموعه دولت در پاسخگویی صحیح و به موقع به شایعات این چنینی، خود حدیث مفصل و قصه ی پرغصه ای است و حتی گلایه رهبر فرزانه انقلاب نیز تاثیر چندانی بر این اهمالکاری رسانه ای نداشته و دولت را در برابر منتقدان بددل یاری رسان نبوده است، با این وجود، این ضعفها دلیلی برای انتشار شایعات در سطح عمومی و از سوی یک رسانه جمعی نمیشود، خاصه آنکه شخص رییس جمهور در وبلاگ شخصی خویش و همچنین در مصاحبههای اخیر به انتشار خبرهای این چنینی در مورد ارتباط با امام زمان و … اعتراض نموده است.»[7]
اشاره سایت الف به یادداشت احمدی نژاد در سایت شخصی اش با عنوان «امام خمینی، سیاست مدار یا حقیقت مدار؟» در تاریخ 22 خرداد 87 است. احمدی نژاد در این یادداشت، با تشریح اختلافات بین دیدگاه های حضرت امام(ره)، سیاستمداران و انجمن حجتیه در تحلیل وقایع و اتفاقات، به تشریح اعتقادات خود در رابطه با امام زمان (ع) پرداخته و می نویسد:
«امام که از ولایت تکوینی «انسان کامل» و «ولی خدا» و از مدیریت و هدایت حضرت همچون خورشیدی که از پس ابر، همچنان نور و انرژی می بخشد سخن می گفت و هرگز نه تعیین وقت برای ظهور کرد و نه مشکلات و کمبودها را به پای حضرت نوشت، آیا او ادعای الوهیت یا ربوبیت برای حضرت و یا برای خود کرد؟ آیا اگر صاحب اصلی انقلاب را حضرت ولی عصر می دانست، قصد خرافه پردازی یا عوام فریبی و سلب تکلیف از خود را داشت؟! برای من جالب و در عین حال مایه تأسف بود که چگونه یادآوری همین عقاید واضح شیعی و دیدگاه صریح امام با وسعتی عجیب و تحریف هایی ناجوانمردانه از چپ و راست مورد حمله قرار گرفت! نوشتند که احمدی نژاد در هیئت دولت موقع نهار، یک ظرف غذا هم برای حضرت روی میز می چیند! احمدی نژاد در دوره شهرداری، مسیر حرکت کاروان حضرت از مکه به تهران را پیشاپیش آسفالت کرده است! احمدی نژاد مدعی ارتباط با حضرت شده و گران شدن برنج را، محصول مدیریت حضرت و تصمیم ایشان دانسته است! و این در حالی بود که من چند بار گفته ام که برخی گرانیها، و نه همه آنها، اتفاقاً محصول مدیریت پنهان و ائتلاف مافیائی در بازار با برخی سیاستمداران از همان نوعی که گفتم و کار کسانی است که پس از سه سال، هنوز هم رأی مردم را فصل الخطاب ندانسته و به اراده مردم در انتخابات ریاست جمهوری نهم، تسلیم نشده اند و از مردم و دولت، یکجا انتقام می گیرند. متأسفانه آنانکه مسئول رسیدگی و اجرای عدالت اند نیز، اصل وجود مفسدین اقتصادی را منکر می شوند و گویا پیام هشت ماده ای رهبری را هم شعاری و عوام فریبی می دانند! مشاهده نور خدا در عالم سیاست و در فتوحاتی که پیاپی در لبنان و فلسطین تا عراق و ایران و حتی در نیویورک، به نفع ارزشهای انقلابی و اسلامی واقع می شود، برای آنان که در دامان فرهنگ توحیدی امام خمینی پرورش یافته اند و برای نسل انقلاب چیز عجیبی نیست بلکه ندیدن این هاله های نور است که عجیب و عیب است. آری، حجت خدا، زنده و حاضر است و ادامه حیات در روی زمین، به اذن خدا، پیوسته به حضور حجت الهی در زمین است و حضرت، این انقلاب را و شیعه و مسلمین را و بلکه مستضعفین عالم را به حال خود، رها نکرده و نخواهد کرد.آری هرگز خداوند خود را کنار نکشیده و امور عالم و آدم را به کسی جز خود واگذار و تفویض نکرده و این تفکر غالیان است اما خداوند از طریق ولی و حجت خود، عالم را مدیریت و تدبیر می کند و مفهوم ولایت تکوینی اولیای الهی، همین است. ما مفتخریم که سیاستمدار به آن معنی که در ابتدا گفته شد نیستیم و ان شاء الله هرگز هم نخواهیم شد.»[8]
چند ماه بعد (اوایل آبان 87)، فیلم مستند حاشیههای سفر پنج روزه احمدی نژاد به نیویورک در همان سال از سیما پخش شد. احمدی نژاد در این مستند، بار دیگر به تکذیب اتهامات مربوط به صندلی خالی و بشقاب خالی برای امام زمان (ع) می پردازد و در این زمینه توضیحاتی می دهد.[9]
امروز (تیرماه 1391)
چهار سال بعد (24 تیر 91)، حجت الاسلام و المسلمین عبدالعلی گواهی، مسئول نمایندگی ولی فقیه سپاه محمدرسول الله(ص) تهران بزرگ در گردهمایی عقیدتی رزمندگان سپاه تهران، می گوید:
«پس از رو شدن نقشه های وابستگان جریان انجمن حجتیه که مدعی بودند باید ظلم وستم و فساد در جهان بیشتر شود و ما باید این زمینه را فراهم نماییم گروهی نیز در زمان فعلی پا را از این فراتر گذاشتند و گفتند دوران ظهور صغری فرا رسیده و ما دیگر نیاز به واسطه نداریم و باید ولایت فقیه محو شود. متأسفانه بعضی از افراد این جریان در بدنه دولت نفوذ پیدا کردند و گاهی در مجالس رسمی صندلی خالی برای نشستن امام زمان(عج) در کنار خود قرار می دادند و یا در نماز جماعت در صف جلو جایی برای حضور آقا در نظر می گرفتند و باز از این فراتر رفتند و فیلمی با عنوان “به سوی ظهور” ساختند و خود را یاران واقعی امام زمان(عج) معرفی کردند و آن را در بین مردم پخش کردند که باز چیزی به جز رسوایی عایدشان نشد و لذا اکنون در انزوای کامل به سر می برند و در حقیقت سرنوشت کسانی که بخواهند با ولایت دشمنی نمایند همین است.» [10]
حدود یک ماه بعد (26 مرداد 91)، حجت الاسلام و المسلمین مرتضی آقاتهرانی (نماینده مردم تهران) در مصاحبه با خبرگزاری فارس[11]، اینکه یک صندلی خالی در دولت برای امام زمان (عج) گذاشتهاند، را تکذیب میکند و این تنها واکنش صورت گرفته در برابر رواج دوباره این اتهامات به احمدی نزاد و دولت است.
در دو سال پایانی دولت دوم احمدینژاد بسیاری از شخصیتهای سیاسی و دینی اصولگرا نسبتهای چندین سال پیش اصلاحطلبان را درباره ادعای دولت بر ارتباط با امام زمان(عج) را تکرار کردند. از این شخصیتها میتوان آیتالله محمدتقی مصباح یزدی[12] (عضو مجلس خبرگان و مدیر مؤسسه آموزشی پژوهش امام خمینی)، آیتالله سید احمد علمالهدی[13] (امام جمعه مشهد)، حجتالاسلام و المسلمین مهدی طائب[14] (عضو قرارگاه عمار و برادر رئیس سازمان اطلاعات سپاه)، حجت الاسلام و المسلمین مجتبی ذوالنور[15] (جانشین وقت نماینده ولی فقیه در سپاه)، محمدحسین صفارهرندی[16] (وزیر معزول دولت نهم و مشاور فرمانده سپاه) و… را نام برد.
.: Weblog Themes By Pichak :.